diumenge, 7 de novembre del 2010

Barco Dourado

La meva amiga fadista , la Yolanda de Carvalho m'envia sovint adreces d'internet amb bon fado. Una d'aquestas adreces era aquest fado, Barco Dourado, amb música de Júlio Proença *fado Proença* que canta en Carlos Madureira, un poema amb molta força que em vaig afanyar a transcriure per dur-lo aqui al blog. Em faltava algun detall que degut a la fonètica se m'escapava i l'amic CFerreira49 va tenir l'amabilitat de enviar-me la lletra i una mica d'informació, la qual cosa li agraeixo infinit.

Li vaig també demanar a l'amic Américo que en fes un d'aquells vídeos -"pequenos nadas"- i va ser quan em va dir que el germà del Carlos Madureira, en Chico Madureira, també canta aquest fado, que l'autora li va dedicar precisament a ell, i ha tingut una vegada més la gentilesa i l'afecte de fer-ne el vídeo que li vaig demanar, que per cert és el que fa el número tres-cents d'aquesta seva vessant artística, molts d'ells a petició dels seus amics, i això és una cosa meravellosa que mai li podrem agrair prou.

Aqui els dos vídeos dels germans Madureira...

En Carlos




Barco dourado
música Júlio Proença (fado Proença)
Letra.- A. B.


Despedi-me dos teus braços
E nesse mar de sargaços
Deixei o meu barco dourado
Barco sonho, fantasia
Que ao nascer de cada dia
Estava ancorado, a meu lado

Há que viver por alguém
Todo o sol que a vida tem
Ou toda a noite de um fado
Sem ti morro de saudade
Só me resta na verdade
No mar um barco dourado


Mas quando um dia partiste
A vida ficou mais triste
Maré cheia de sargaços
Na solidão que senti
Encontrei o que perdi
Na saudade dos teus braços.

En Chico