Es mostren els missatges amb l'etiqueta de comentaris lisboa. Mostrar tots els missatges
Es mostren els missatges amb l'etiqueta de comentaris lisboa. Mostrar tots els missatges

dijous, 20 de juny del 2013

As vozes de Lisboa

No dia 21 de Junho, Lisboa vai fazer soar a sua voz








Os sons de sinos, embarcações, eléctricos e corporações de bombeiros
vão criar um concerto inédito

Mais de 15 igrejas, 25 embarcações, 6 eléctricos, 2 comboios e 6
corporações de bombeiros, com a interpretação a cargo de cerca de 100
músicos, vão dar um concerto inédito de sete minutos, com início às
22h00, no dia 21 de Junho.

Trata-se da iniciativa ?Lisboa em Si <http://www.lisboaemsi.com/>  -
Concerto inédito com os sons da cidade, organizada pela Câmara
Municipal de Lisboa e pela Cooperativa Fora de Si.
O objectivo é explorar as possibilidades musicais do anfiteatro
natural de uma cidade à beira rio, recorrendo ao aproveitamento dos
sons característicos da cidade, como os apitos de embarcações,
viaturas de bombeiros e comboios, sinos de igrejas e campainhas de
eléctricos. Cerca de cem músicos irão interpretar uma peça original em
directo, coordenados entre eles via rádio e espalhados pela zona
ribeirinha da cidade.





Pela cidade, existirão diversos pontos de escuta privilegiados:
miradouros da Graça, Santa Luzia e São Pedro de Alcântara, Castelo de
São Jorge, Praça Camões, Praça do Comércio e passeio ribeirinho da
Ribeira das Naus. No entanto, a organização assegura que o concerto
será audível dentro do perímetro onde o evento vai decorrer, isto é,
em toda a zona ribeirinha da cidade de Lisboa, delineada a este pela
igreja de Santo Estêvão, a oeste pela igreja de Santa Catarina e a
norte pelo Miradouro de S. Pedro de Alcântara.

O principal impulsionador do projecto, Pedro Castanheira,  da
Cooperativa Fora de Si, confidenciou que "a ideia nasceu há muitos
anos, soprada pelo rio, quando passeava e ouvi um barco a apitar".

Reconhecendo que se trata de uma iniciativa "megalómana" e de um
"sonho", o jovem autor afirma, no entanto, que "hoje em dia é o
absurdo que nos salva". Por isso, há mais de um ano atrás, decidiu
apresentar a ideia ao presidente da autarquia.





Já foram mobilizados centenas de colaboradores, desde músicos,
técnicos e responsáveis por diversas instituições que vão
operacionalizar o evento.

Pedro Castanheira destacou ainda a vertente do "exercício da cidadania
e da política", como seja a recuperação de sinos com 300 anos e de
todo um vasto património que é de todos". Agora, na expectativa de que
nenhuma peça montada para a vasta operação venha a falhar, o autor,
músico e sociólogo, espera, com o auxílio de "centenas de outros
sonhadores", poder "dar ordem ao caos dos sons do quotidiano". Porque,
afinal, "tudo isto é fé".

divendres, 26 de novembre del 2010

Sandra Correia cantarà al restaurant Lisboa de Barcelona



No tenim a la nostra ciutat, tot i el seu cosmopolitisme, gaires oportunitats d'escoltar fado en viu i en directe.
Ara, gràcies a l'empenta dels propietaris del Restaurant Lisboa del carrer Comte Borrell, el José i la Luisa, tenim l'oportunitat durant quatre nits de gaudir de la presència i "jeito" fadista de la fadista Sandra Correia.
Si sou dels que quedaran a la ciutat malgrat el llarg pont de la Puríssima, us recomanem vivament que no deixeu perdre l'oportunitat de gaudir d'una nit de fados a la manera de Lisboa. Proximitat, emocions, i aquella calidesa que el fado té i que costa tant d'explicar.

Ens veiem al Lisboa!!

dimecres, 22 de setembre del 2010

Lisboa *menjar portuguès*

El Restaurant Lisboa de Comte Borrell a Barcelona ja té web!





http://lisboaenbarcelona.com/




António Chaino - Improviso em Mi Menor



Un espai agradable, amb bona cuina portuguesa molt a prop teu...

Esperem sentir-hi fado ben aviat

dilluns, 22 de març del 2010

Tony de Matos


No tenia molta discografia d'aquest cançonetista i també fadista que era -que és- en Tony de Matos, però aquest "detall" ha estat resolt pel meu amic Antón des de l'altre costat de l'Atlàntic, per la qual cosa li'n dono les gràcies.
Hem escoltat altres vegades en aquest blog creacions d'en Tony de Matos en boca d'altres fadistes, i ens mancava sentir-lo a ell.
Era, com dèiem, un magnífic cançonetista, però l'ànima fadista no li mancava. Va tenir fins i tot, una casa de fados a Rio de Janeiro, on la fadista Adélia Pedrosa va començar professionalment.
Escoltar Tony de Matos és una delícia, per la seva veu, potent i ben timbrada, i melòdica, però també amb sentiment, i és per això per aquesta extraodinària ànima fadista que "o Fado acontece" quan ell canta.
Com diu el poema d'Artur Ribeiro

Nem sempre acontece Fado no cantar estilizado que sai de cada garganta... E, às vezes nada acontece porque quem canta se esquece de dar sentido ao que canta. ... mas, se acontece o contrário ... então acontece Fado e cada verso cantado fica transformado em vida.

Del seu CD Fados és difícil escollir-ne un, però ens hem decantat per un clàssic, un fado musicat "Lisboa à noite" que ens retrata la Lisboa que viu la nit fins fer-se dia. Aquesta Lisboa fadista que tan enyorem, de la qual tenim tantes saudades


Lisboa á noite
Fernando Santos / Carlos Dias
Repertório de Fernanda Maria

Lisboa adormeceu, já se acenderam
Mil velas, nos altares das colinas
Guitarras pouco a pouco emudeceram
Cerraram-se as janelas pequeninas

Lisboa dorme um sono repousado
Nos braços voluptuosos do seu Tejo
Cobriu a colcha azul do céu estrelado
E a brisa veio a medo, dar-lhe um beijo

Lisboa... andou de lado em lado
Foi ver uma toirada, depois bailou, bebeu
Lisboa... ouviu cantar o fado
Rompia a madrugada quando ela adormeceu

Lisboa não parou a noite inteira
Boémia, estouvada, mas bairrista
Foi á sardinha assada lá na feira
E á segunda sessão duma revista

Dali, p'ro Bairro Alto, enfim galgou
No céu, a lua cheia refulgia
Ouviu cantar o fado, e então sonhou
Que era a saudade aquela voz que ouvia.

(lletra extreta del blog fadosdofado)

dissabte, 6 de desembre del 2008

Estou na casa de Paulo e Isabel (e Gonçalo)


Eu sabia da hospitalidade dos portugueses, agora fica confirmada. Os meus amigos deixarem-me a sua casa toda para mim sozinho.

Obrigadíssimo!!!




Uma casa portuguesa
Reinaldo Ferreira / Matos Sequeira / Artur Fonseca
Repertório de Amália

Numa casa portuguesa fica bem
Pão e vinho sobre a mesa
E se á porta humildemente bate alguém
Senta-se á mesa c'oa gente;
Fica bem essa franqueza, fica bem
E o povo nunca desmente;
Que a alegria da pobreza
Está nesta grande riqueza
De dar e ficar contente

Quatro paredes caiadas, um cheirinho a alecrim
Um cacho de uvas doiradas, duas rosas num jardim
Um São José de azulejo, mais o sol da primavera
Uma promessa de beijos, dois braços á minha espera
É uma casa portuguesa, concerteza
É concerteza, uma casa portuguesa

No conforto pobrezinho do meu lar
Há fartura de carinho
E a cortina da janela, é o luar
Mais o sol que bate nela;
Basta um pouco, um poucochinho p'ra alegrar
Uma existência singela;
É só amor pão e vinho
E um caldo verde verdinho
A fumegar na tigela

diumenge, 30 de novembre del 2008

Já falta pouco



Falten pocs dies per anar cap a Lisboa.
Sempre em ve de gust anar-hi, però cada cop més, cada cop sento que tinc més necessitat d`anar-hi.

L'explicació: un "coctail " format pels amics que hi tinc, les nits de Fado, l'encant dels seus barris, la lluminositat, les imatges des dels seus turons, i els nous amics que coneixeré, aquests amics encara desconeguts i que gràcies al Fado i les tecnologies, ara ens podrem donar aquesta abraçada tantes vegades escrita.


A Tia Macheta, enviou-me um dia umas imagens do bairro da Mouraria. Tratava-se de um power-point feito por Jotaeme -a quem não conheço- e gostei de ver essas imagens enquanto ouvia a Amália cantar Ai Mouraria.

Agora que vou voltar p'ra lá, recordei-me desse power-point e converti-o em vídeo para editar no blog.

O meu agradecimento ao autor e a Tia Macheta por ter-me-o enviado.

(Sei que há muitos erros nessas linhas e peço perdão por isso)


Ai Mouraria


dimarts, 20 de maig del 2008

dissabte, 1 de desembre del 2007

tenho saudades de ver novamente


dimecres tornaré a sentir l'olor d'aquesta ciutat que em te atrapat, ara m'en començo a adonar de les ganes que en tinc. Malgrat tot. Et tindré present Elena